தேவன் மனிதனான விந்தையைச்

44.         இராகம் (தருணத்தில் எனக்குதவி செய்யுமேன்)                (255)

பல்லவி

                   தேவன் மனிதனான விந்தையைச்

                   சிந்தித்துக்களிகூருங்கள் - ஒரு

                        சிறிய பாலனாக வந்ததை

                        சேரவந்திதோ பாருங்கள்

அனுபல்லவி

            தூதருமே உற்றுப்பார்க்கிறார் - ஒன்றுந்

            தெரிந்திடாமலே திகைக்கிறார் - மிகு

            தேசுறு மேலோக வாசமகன்று இந்

            நீச உலகினில் மேவியே                        - தேவன்

1.         பெத்தலேகேம் நகர் வாருங்கள் - அதில்

            சத்திரத்தண்டையில் சேருங்கள்

            பத்தியத்தை உற்றுப்பாருங்கள் - யேசு

            படுத்திருப்பதைப் பாருங்கள் - கந்தைத்

            துணிகளை உடுத்திருக்கிறார் - கனி

            பாலகனாய் பெயர் தரிக்கிறார் - என்றும்

            கர்த்தத்துவங்கள் பெற்றிடும் நித்திய

            சுத்த திரித்துவத்தொன்றவர்                - தேவன்

2.         சங்கீத கீதங்கள் முழங்குதே - விண்ணில்

            எங்கும் எதிரொலி துலங்குதே - அருள்

            திங்கள், புவி கதிர் மங்குதே - தூதர்

            சங்கம் துதி மொழி வளங்குதே - விண்ணில்

            துங்கனுக்கு புகழ் ஸ்தோத்திரமே - புவி

            யெங்குமிகு சமாதானமே - மனு

            சந்ததி சந்ததமுந் தயவடைந்து

            தழைத்துப் பெருகி வாழவே                  - தேவன்

3.         சந்தோஷத்துடன் ஆடுகள் - மிகு

            கெம்பீரத்துடன் பாடுங்கள் - நல்ல

            சகல வாத்தியம் முழங்கவே - சங்

            கீதமெட்டகள் விளங்கவே - ஓகோ

            பாவிகளே கலங்காதேயும் - பவ

            பாரம் தீர்ப்பவா இவரல்லோ - அதி

            பட்சமுற்ற கிறிஸ்து யேசுவின்

            பாதத்திற் களிகூறுங்கள்                       - தேவன்

4.         சுருதிமொழிகள் பகர்ந்து - ஒரு

            சோர்வுமின்றியே நேர்ந்தது - திரு

            அருமைத் தேவன் ரூபமாகிய

            அன்புமே பெரிதானது - அந்த

            காரம் நீக்கின ஒளியல்லோ - அனை

            வருக்குமே தகுமொளியிது - நம

            தாண்டவர் சன்னிதியில் நின்று

            தோன்றிய பரவொளியிது                       - தேவன்