நல்வழி மெய் ஜீவன் எனும் நாம தேயனே

நல்வழி, மெய், ஜீவன்

204. (248) புன்னாகவராளி                               சாபு தாளம்

பல்லவி

           நல்வழி, மெய், ஜீவன் எனும் நாம தேயனே,-உனை

           நம்பினேன், ஏழைக்கிரங்கி ஆள், என் நாயனே.

அனுபல்லவி

             செல்வழி விலகு தீயர் ஜீவனில் சேர-நர

            ஜென்மமாம் மரித்துயிர்த்தாரே, வினைதீர;

            திருமறை வேதா, அருள் நிறை போதா,

            கருணை மெய்த் தாதா, உரிமையுள்ளெம் யேசுநாதா! - நல்

சரணங்கள்

 1.         சத்தியத்தையே போதிக்கும் சத்தியம் நீயே;-அந்த

            சத்தியத்தில் நான் நடக்கச் சக்தி ஈவாயே;

            சுத்தமறையாம் சுவிசே ஷத்தை ஈந்தாயே;-அதின்

            சுத்தாங்க மெய்ம்மை உணர்த்து வித்தருள்வாயே;

            தொழுதகம் நேர்ந்தேன், அழுதகம் ஓர்ந்தேன்,[1]

            எளியனுள் சோர்ந்தேன், முழுதுமே சார்ந்தேன் உனதடி - நல்

2.         செத்த பிரேதம்போல் செயல் அற்றவன் நானே-நல்ல

            ஜீவனைக் கொடுக்கும் நித்ய ஜீவன் நீ தானே;

            முத்தி நெறி காட்டும் மார்க்கம், சுத்த நல் தேனே,-அதின்

            மூலம் நான் உயிர்க்க உனதாவி ஈ, கோனே;

            முடவியல் மாற, நடையது தேற,

            அடமது மாற,[2] திடமனதாய்க் கரையேற. - நல்

­- யோ. பால்மர்

---

[1] ஆராய்ந்தேன்

[2] ஓட