நீர் ஜீவ அப்பம் பஞ்சத்தில்
101. Sohren, Attole Paulum:
(Elberfield) 8,
7, 8, 7, 8, 8, 7
1. நீர் ஜீவ அப்பம்; பஞ்சத்தில்
உம்மால் என் பசி
ஆறும்;
நான் போம் வனாந்தரங்களில்
என் உள்ளம் உம்மை
நாடும்;
பிதாவின் ஈவாம் மன்னாவே,
நீர் என்னைப் பாவ இச்சைக்கே
விலக்கிக் காத்துக்
கொள்ளும்.
2. நீர்
ஜீவ ஊற்று, உம்மாலே
என் ஆத்ம தாகம்
தீரும்;
நீர் தரும் ஈவு நித்தமே
திறக்கும் தண்ணீராகும்;
நீரூற்றாய் என்னில் ஊறுமேன்,
நிறைவாய் நித்தம் தாருமேன்
ஆரோக்கியமும்
சீரும்.
3. நீர்
என்னை ஜோடிக்கும் உடை,
நீர் என் அலங்கரிப்பு;
நாம்
உம்முடைய நீதியை
அணிவதென் விருப்பு;
பூலோகத்தின் சிங்காரமாம்
விநோத சம்பிரமம் எல்லாம்
என் ஆவிக்கு வெறுப்பு.
4. நீர்
நான் சுகித்து தங்கிற
அரமனையும் வீடும்;
புசல் அடித்தும் விருதா,
பேய் வீணாய் என்னைச்
சீறும்;
நான் உம்மில் நிற்பேன், ஆகையால்
கெடேன்; பொல்லார் எழும்பினால்
நீர் என் வழக்கைத்
தீரும்.
5. என்
மேய்ப்பராய் இருக்கிறீர்
என் மேய்ச்சலும்
நீர்தாமே;
காணாமல் போன என்னை நீர்
அன்பாக மீட்போராமே;
இவ்வேழை ஆட்டை என்றைக்கும்
நீர் பாதுகாத்துப் போஷியும்
நான் உம்முடையோனாமே.
6. நீரே
நான் என்றும் வாஞ்சிக்கும்
மா நேசமுள்ள நாதர்,
நீரே என் ஆசாரியரும்
பலியுமான கர்த்தர்;
நீர் என்னை ஆளும் ராஜாவும்,
உம்மோடே எந்தப் போரிலும்
ஜெயிப்பேன், மா சமர்த்தர்.
Comments
Post a Comment