நான் ப்ரமித்து நின்று பேரன்பின்
134. I stand bewildered with wonder. (244)
1. நான் ப்ரமித்து நின்று பேரன்பின்
ப்ரவாகத்தை நோக்கிப் பார்த்தேன்;
என்
உள்ளத்தில் மெய்ச் சமாதானம்
சம்பூரணமாய் அடைந்தேன்.
பல்லவி
மா
தூய உதிரத்தால்
என் பாவம் நீங்கக் கண்டேன்;
யேசையரின்
ரட்சிப்பினால்
நான் ஆறுதல் கண்டடைந்தேன்
2. முன்னாளில்
இவ்வாறுதல் காண
ஓயாமல் ப்ரயாசைப்பட்டேன்;
வீண்
முயற்சி நீங்கின போதோ
என் மீட்பரால் அருள் பெற்றேன்.
3. தம்
கரத்தை என் மீதில் வைத்து
'நீ சொஸ்தமாவாய்' என்றனர்;
நான்
அவரின் வஸ்திரம் தொட,
ஆரோக்கியம் அருளினார்.
4. எந்நேரமும்
புண்ணியநாதர்
என் பக்கத்தில் விளங்குவார்;
தம்முகத்தின்
அருள் பிரகாசம்
என்பேரில் வீசச் செய்வார்.
Comments
Post a Comment