ஜெகமதிலுதித்த ஜெய ஜோதியே

347.     

பல்லவி

                   ஜெகமதிலுதித்த ஜெய ஜோதியே - நரர்

                        சேயர்கள் துதித்திடும் திருவடியே

அனுபல்லவி

                        பாரில் பரனாக நீயே; பாவிகட்காய் பரிவானாய்

                        அன்பால் எம்மை ஆட்கொண்டோனே - அதிரூப சுந்தரனே

1.         பாவ இருள் நீக்கப்பாரினிலே - பரன்

            பாவிகள் பவம்போக்க பலியானீரோ?

            சாபத்தை முற்றும் தொலைத்திடவே சக்தியாக உயிர்த்திட்டீரோ

            அரூபா, சொரூபா அற்புதனே, ஆனந்த பொற்பரனே - ஜெக      

2.         எந்தனின் நீதியெல்லாம் கந்தை அல்லோ - நீர்

            எந்தனின் சிறப்பான தாரகமே

            அன்பே ஆனந்தப்பேரொளியே, ஆதியந்தம் இல்லாப் பரனே

            கதியே, நிதியே, கருணாகரா, காத்திடும் புகலிடமே - ஜெக

3.         ஏழை என்னில் தாகம் கொண்டதாலே - எழில்

            ஏகனே எனக்குத் திவ்ய ஆதாரமே

            சோகமிஞ்சி வாடுறேனையா தாகமானேன் இத்தரணிதனில்

            காசினியில் நேசரைப்போல் காணுவேனோ, கன்னியரின் காதலரே - ஜெக

4.         எப்போ உம்மைக்கண்டு மகிழ்ந்திடுவேன் - அண்ணல்

            ஏசுவே இன்பமான மணாளனே

            கண்மலை வெடிப்பில் தங்குமென் உத்தமியே என்றழைக்கும் சத்தம்

            கேட்கும் கீதம் ஆ இன்பமே, கூறிடாயோ அன்பரே - ஜெக