தீயன் ஆயினேன் ஐயா

தீயன் ஆயினேன்

158. (176) முகாரி                                                    ஆதி தாளம்

பல்லவி

                        தீயன் ஆயினேன், ஐயா; எளியேன் உற்ற

                        தீவினை அனைத்தும் தீரும்;

                        தேவரீர் மேலே என் பாரம்,

                        தீயன் ஆயினேன், ஐயா.

அனுபல்லவி

            மாயவலை வீசுவலு பேயின் வினை தீர,

            நேயமுடனே உறுசகாயனாய் எமக்கென்றிங்கு

            நிச்சயித்தெழுந்த எங்கள்

            அச்சயா[1] திருக்குமாரா. - தீயன்

சரணங்கள்

1.         நன்மை செய்யவே நான் நினைத்தாலும், என்

            தன்மை வேறதாய்ப் பின்னம் ஆகுமே;

            என்ன என்தன் நீதி கந்தை

            அன்ன அருவருப்பாமே;

            எத்தனை ஆனாலும் உன்தன்

            சித்தம் வைத்தனுக்கிரகிப்பாய். - தீயன்

2.         பாவம் மீறி என் ஆவி தள்ளாடி நற்

            சீவ பாதையைத் தாவி ஓடியே,

            ஆவலாய் அழி வுறும் துர்ச்

            சாவின் வழியே தொடர்ந்து

            அக்கிரமச் செய்கைகளில்

            சிக்கினேன்; ஐயோ, உன் தஞ்சம்! - தீயன்

3.         தீது செய்பவன் தேவன் முன்னே உத்ர

            வாதியாய் உறு நீதம் உண்டென,

            போதம் உற வேத நெறி

            ஓதிய ஏசு நாதா, உன்

            புண்ணியத்தால் என்னை உய்யப்

            பண்ணிடக் கிருபை செய்வாய். - தீயன்

- யோ. பால்மர்

---

[1] கடவுளே