ஆரும் துணை இல்லையே
ஆரும் துணை இல்லையே
165. (184) முகாரி சாபு
தாளம்
பல்லவி
ஆரும் துணை
இல்லையே, எனக்
காதியான்[1] திருப்பாலா;-உன்தன்
ஐந்து காயத்தின் அடைக்கலம் கொடுத்
தாளுவாய், யேசுநாதா.
அனுபல்லவி
சீர் உலாவு பூங்காவில் ஓர் கனி
தின்ற பாதகம் மாற்றவே,
சிலுவை மீதினில் உயிர்விடும்
தேவனே, என் சுவாமி. - ஆரும்
சரணங்கள்
1. முந்து மானிடர் தந்த தீவினை முழுவதும் அறவேண்டியே,
முள்முடியுடன் குருசில் ஏறிய முன்னவா,
கிருபை கூர்வையே;
சிந்தும் உன் உதிரத்தில் என் வினை தீர்த்திரட்சியும்,
ஐயனே;
தீயபாவி எனக்கு வேறொரு செயலிடம் துணை இல்லையே!
- ஆரும்
2. தந்தை தாயரும், மைந்தர் மாதரும் சகலரும் உதவார்களே;
சாகும்நாளதில் நீ அலால் எனைத் தாங்குவார்களும்
உண்டுமோ?
சொந்தம் நீ எனக்கன்றி, வேறொரு சொந்தமானவர்
இல்லையே,
3. கள்ளனாயினும் வெள்ளனாயினும்[4] பிள்ளை
நான் உனக் கல்லவோ?
கர்த்தனே, வலப் பக்கமேவிய கள்ளனுக் கருள்
செய்தையே;
தள்ளி என்னைவிடாமல் உன்னடி தந்து காத்தருள்,
அப்பனே.
தயவாய் ஒரு குருசில் ஏறிய சருவ ஜீவ தயா
பரா. - ஆரும்
4. நன்றி அற்றவனாகிலும் எனைக் கொன்று போடுவதாகுமோ?
நட்டமே படும் கெட்ட மைந்தனின் கிட்ட ஓடினதில்லையோ?
கொன்றவர்க் கருள் செய்யும் என்று பிதாவை
நோக்கிய கொற்றவா,[5]
குற்றம் ஏது செய்தாலும் நீ, எனைப் பெற்றவா,
பொறுத்தாள்வையே. - ஆரும்
5. பத்தியேதும் இலாது மாய சுகத்தை நாடிய பித்தனாய்ப்
பாழிலே என்றன் நாள் எலாங் கெடுத் தேழையாகினேன்,
என்செய்வேன்?
சத்ருவான பிசாசினால் வரும் தந்திரம் கொடிதல்லவோ?
தஞ்சம் அற்றவன் ஆகினேன், உன தஞ்சல்[6] கூறும்
அனாதியே. - ஆரும்
-
வே. சாஸ்திரியார்
Comments
Post a Comment