என் ஐயா தினம் உனை நம்பி நான்

என் கலி நீங்கும்படி நல்பாங்கு பரியாயோ?

178. (220) முகாரி                                          ஆதி தாளம்

பல்லவி

            என் ஐயா, தினம் உனை நம்பி நான்

            இருப்ப தறியாயோ?-மன

            தேங்கும் என் கலி நீங்கும் படி நல்

            பாங்கு புரியாயோ?

அனுபல்லவி

            அன்னை யிடத்தில் என்னை உருவதாய்

            வகுத்தவா, கிறிஸ்தையா எனதையா,

            அருள் செய்யாதது மெய்யா இது? - என்

சரணங்கள்

1.         குற்றத்தால் உனைக்கிட்ட என் மனம்

            கூசி நாணுதே;-என்தன்

            கோதும்[1] நான் செய்த தீதும் மனதில்

            கூடத் தோணுதே;

            சுற்றும் உலகச் சத்துருப் பகை

            சூழக் காணுதே;

            சுருதி மொழி உறுதி தனைக்

            கருதி வந்தேன்; பொறுதி அருள்! - என்

2.         உன்னை அல்லாமல் பின்னை வேறெனக்

            குதவி இல்லையே;-என

            துற்ற ஜனமும் சுற்றத் தோர்களும்

            உரிமை இல்லையே;

            பின் எவரிடம் போவேன், சொல்? அது

            பெரிய தொல்லையே;

            பேசும் விசு வாசம் வளர்

            நேசக் கதிர் வீச அருள்! - என்

3.         அத்தனே, உன்றன் ரத்தத்தால் எனை

            ஆற்றித் தேற்றையா,-தேவ

            ஆவியாகிய ஈவெனும் உன

            தருளை ஊற்றையா,

            நித்தனே, என்றன் குற்றத்தை எல்லாம்

            நீக்கி ஆற்றையா,

            நேசா, பவ நாசா, மறை

            வாசா, ஏசு, ராசா அருள்! - என்

- மரியான் உபதேசியார்

---

[1] குற்றமும்