என்னையும் உம தாட்டின் மந்தையோ

ஏற்றுக் காத்திடும் யேசுவே

186. (198) கல்யாணி                             சாபு தாளம்

பல்லவி

                   என்னையும் உம தாட்டின் மந்தையோ

                   டேற்றுக் காத்திடும், யேசுவே.

சரணங்கள்

1.         வன்னியான[1] தோர் அலகைப் பேய் தனை

            வதைத்திட ஞானப் பெலத்துடன் சிறந்-து

            இந்நிலத்தினில் வந்துதித்த நல்

            ஏசுவே, எனைச் சேர்த்திடும். - என்னையும்

2.         ஜயிருபது ஆட்டினில் ஒன்று

            அகன்றிட, மனம் உகந்து கோன்,-அதை

            மெய்யதாகவே தேடுவான் என்ற

            மேய்ப்பரே, எனைச் சேர்ந்திடும். - என்னையும்

3.         வாசலாகவே இருக்கிறேன், எனால்

            வந்தவன் மனம் நொந்திடான்,-வெகு

            நேசமாகவே வாழ்வான், என்ற நல்

            நிமலனே, எனைச் சேர்ந்திடும். - என்னையும்

4.         நல்ல மேய்ப்பன் நான் என மொழிந்த என்

            நாதனே, ஞான போதனே,-ஜீவ

            புல்லுள்ள ஸ்தலந் தன்னில் கொண்டெனைப்

            போஷித்து முசிப்பாற்றிடும். - என்னையும்

5.         மேய்ப்பராகவே இருக்கிறீர், எந்தம்

            மேய்ச்சலும் நீர் தாமலோ,-ஞான

            வாய்ப்புள்ள சத்ய மறையில் மேய்ந்து நான்

            வளர்ந்திட அருள் புரிந்திடும். - என்னையும்

- மரியான் உபாத்தியாயர்

---

[1] நெருப்பான