கிருபை கூரும் ஐயனே

கிருபைகூரும் ஐயனே

173. (214) மோகனம்                                      ஆதிதாளம்

பல்லவி

                        கிருபை கூரும் ஐயனே;-பாவி என்

                        சிறுமை தீரும், மெய்யனே.

அனுபல்லவி

                        பொறுமையே மிகுந்த அருமை தேவனே, நீர். - கிருபை

சரணங்கள்

1.         ஆறு லட்சண தேவா,-அடியார்க்குத்

            தேறுதல் அருள்தா, வா;-திருமறை

            கூறும் கருணை நாவா,-குறை அறப்

            பேறு பெறச் செய் ஜீவா,-பெரியவா,

            ஈறிலா துயர்ந்த மாறிலா வஸ்துவே, நீர் - கிருபை

2.         பத்தர் தொழும் சருவேசா,-பரிந்தருள்

            வைத்த சத்திய வாசா,-மகா பரி

            சுத்தக் கிருபையின் நேசா,-சுயாதிப

            முத்தொழில் தரும் ஈசா, முழுதும் என்

            மத்தியஸ்தனான நித்ய கிறிஸ்துவே, நீர் - கிருபை

3.         பாவத்தின் வழி நடந்தேன்,-பசாசுடன்

            சாபத்திலே கிடந்தேன்,-சதா நித்ய

            கோபத்தையே அடைந்தேன்,-கொடுமையின்

            ஆபத்தால் மனம் உடைந்தேன்,-அடிமையை

            மாபத்திரத் தோடென் பரிதாபத்தைப் பார்த் திரங்கி. - கிருபை

4.         சரணம், சரணம், நாதா!-தவிக்கிற

            தருணம், தருணம், வேதா!-தயாபர

            கிரணம் இலங்கும் பாதா!-கிலேசங்கள்

            திரணம்[1] உறாத நீதா!-திடுக்கிடும்

            மரண வேளையிலும் கரணம்[2] மயங்கும் போதும். - கிருபை

- வே. சாஸ்திரியார்

---

[1] அற்பம்

[2] புத்தி