ஆண்டவர் வேதம் குறைவற்றதினால்

304. சகானா                ஆதி தாளம்  (284)

பல்லவி

          ஆண்டவர் வேதம் குறைவற்றதினால் ஆத்துமமுயிரடையும்

1.         ஆண்டவர் சாட்சி சத்தியமே அதனால் பேதையும்

            நல்ஞானி-நமதாண்டவர் கற்பனை செம்மை நல்லிதய ஆண்ட

            ஆனந்தமாகிடுமே அருளானந்தமாமே                          - ஆண்டவர்

2.         ஏகோவா கற்பனை துய்ய வெள்ளை இருட்கண் தனக்கது வெளிச்சமுமாம்

            நமதெகோவாவுக் கஞ்சுதல் பரிசுத்தம்தானே

            என்றென்றும் அதுவே நிற்கும் இன்பநிலையுள்ளதாமே - ஆண்டவர்

3.         ஏகோவா ஞாயங்கள் உண்மையதாகும் எல்லாம் அதுகள்

            நீதியுமாம்-பின்னும், வெகுவாம் அபரஞ்சிப் பொன்னிலும் அதுகள்

            விரும்பிடத் தக்கதுகள்; வெகு இனிமையுமாமே            - ஆண்டவர்

4.         தேன் கூண்டொழுதல் தேனிலுமதுகள் திகட்ட மதுரமதாயிருக்கும்

            பின்னும், நானுமதடியேன் தானுமதினால் நல் எச்சரிப்படைவேன்

            இனிமை எச்சரிப்பாமே                                                 - ஆண்டவர்

5.         அதுகளைக் கைக்கொண்டு வருவதினால் அநேக பலனுண்டாகிறதே

            ஆகா, அதுகளால் தன் பிழை உணர்ந்தறிந்திடுவோர் ஆர் இந்தப்

            பூமியிலே; அருள் தெளிவின் கண்ணாடி                        - ஆண்டவர்

6.         மறைவாம் பாவப்பிழைகளாலடியேன் மடியாப்படிக் கதை

            விலக்கிடுமே-பின்னும், அறிவின் துணிகரப் பாவமுமென்னை

            அளாப்படிவிலக்கும்; அறிவு காட்டிய விளக்கே             - ஆண்டவர்

7.         அப்பொழுதடியே னிருதய உண்மை அடைந்தவனாக இருப்பேனே

            பின்னும் தப்பிதம் பெரிய பாதகத்திரட்குஞ் சாய்வின்றி

            நீங்கிடுவேன்; சருவ சத்திய நிலையே                           - ஆண்டவர்

8.         என் கன்மலையும் மீட்பருமான ஏகோவாவே உமக்கு முன்

            உமக்கேற்க; இப்போ என் வாய் சொற்களும் இருதய நினைவும்

            இன்பமாயிருக்கட்டுமே; இன்ப இருதய நிலையே          - ஆண்டவர்