தோத்திரம் புகழ் கீர்த்தனம்

தோத்திரம் புகழ் கீர்த்தனம்

13. (280) ஆனந்த பைரவி                                        ரூபகதாளம்

பல்லவி

            தோத்திரம், புகழ் கீர்த்தனம், ஜெய சோபனம் உமக்கையா!-துதி

            சொல்லவும் தீதை வெல்லவும் க்ருபை சூட்டுவீர், கிறிஸ்தையா!

அனுபல்லவி

            கோத்திரவழி சிறந்த யூத நல் கொற்றவா, தேவபாலா,

            மனுவேலா, மறைநூலா, செங்கோலனு கூலா.- தோத்

சரணங்கள்

1.         எந்தனை மீட்க நீர் இந்த உலகினில் வந்து பிறந்தீர்; நன் மனுவாய்- மறை

            ஏற்றித் தினம் எனை ஆற்றி நன் மொழியால் தேற்றினீர்; முற்றிலும் தனுவாய்[1]

            நிந்தை அடைந்து மெய்ச் சொந்த உதிரத்தைச் சிந்தினீர்; எத்தனை பரிவாய்- தேவ

            நீதியும் விளங்கச் செய்து பவமனு சாதிக்கிரங்கி நற்குருவாய்

            நின்றீரே, நடுவராய் நின்றீரே; தீதை எல்லாம்

            கொன்றீரே, பசாசையும் வென்றீரே, ஜெயம் கொண்டீரே நித்ய. - தோத்தி

2.         சுத்த சுவிசேஷ சத்தியமொழியை வித்தரிக்க வரந்தாரும்;-நேய

            சூரிய கிரண வீரியத்தால் எனக் காரோக்கியம் அருள்கூரும்;

            நித்தம் எனைத் தேவ பத்தியில் நடத்திச் சித்தம் இரங்கிக் கண்பாரும்;- கரம்

            நீட்டிக் கிருபையைச் சூட்டிக் கவலையை ஓட்டி என் துயரைத் தீரும்;

            நில்லும், ஐயா, என் பக்கத்தில் நில்லும், ஐயா; தினம் நலம்

            சொல்லும், ஐயா; தீயோன் தனை வெல்லும், ஐயா; தீதைக் கொல்லும், ஐயா, துய்யா! - தோத்தி

3.         நித்திய ஜீவனைப் பெற்றும்மோடிருக்கச் சுத்தி கரித்தென்னை ஆளும்;-பவ

            நிந்தையோ டென் சுய கந்தை[2] அகற்றி மெய் விந்தைக் கிருபையால் சூழும்;

            சத்திய வசனவித்தால் எனை ஜெனிப்பித் தென் மனதினில் வாழும்; - பதஞ்

            சாற்றித் தினம் உமைப் போற்றிப் பணிந்திடத் தேற்றி எனை அரசாளும்;

            சற்குருவே, கிறிஸ்தெனும் சற்குருவே, ஜீவன் உள

            சொற்குருவே, நித்தியானந்த நற்குருவே, பரப் பொற்குருவே, தேவே. - தோத்தி

- மரியான் உபதேசியார்

---

[1]. சிறுமையாகி

[2] சுய அகந்தை