என் ஜீவன் போகும் நேரம்
The sands of time are sinking
Rutherford
394 7, 6, 7, 6 D.
1. என் ஜீவன்
போகும் நேரம்
சமீபம்
வந்ததே;
பேரின்ப அருணோதயம்,
இதோ! விடிந்ததே;
ராக் கால மோசம் நீங்கும்
விண் சுடரொளியில்;
மா அருள் ஜோதி வீசும்
பேரின்ப தேசத்தில்.
2. ஆ, நேச ஜீவ ஊற்று
என் அருள் நாதரே!
ஈண்டுண்ணும் ஜீவ தண்ணீர்
அங்காழி போலாமே;
பேரன்பின் பெருவெள்ளம்
பாய்ந்தோடும் மோட்சத்தில்;
மா அருள் ஜோதி வீசும்
பேரின்ப தேசத்தில்;
3. அன்போடும் நீதியோடும்
என் சுக துக்கமும்
ஆண்டென்னைப் பாதுகாத்து
வந்தார் எந்நேரமும்;
ஆ! போற்றுவேன் தெய்வன்பை
ஆனந்த கடலில்;
மா அருள் ஜோதி வீசும்
பேரின்ப தேசத்தில் .
4. நல் நித்திரை செய்து பின்பு
மாசற்றெழும்புவேன்;
என் மீட்பரை நான் கண்டு
ஆனந்தம் அடைவேன்;
ராஜாதி ராஜன் என்னை
அழைக்கும் நேரத்தில்
மா அருள் ஜோதி வீசும்
பேரின்ப தேசத்தில் .
5. தன் ஆடையைப் பாராமல்
பர்த்தாவின் முகத்தை
பத்தினி நோக்குமாறு,
நான் ஜீவ கீரிடத்தை
நோக்காமல், மீட்பர் மாண்பை
பார்ப்பேன் அவ்வேளையில்;
இம்மானுவேலே ஜோதி
பேரின்ப தேசத்தில்!
Comments
Post a Comment