சுய அதிகாரா சுந்தரக் குமாரா

சுய அதிகாரா, சுந்தரக்குமாரா

15.     கமாஸ்                                                ஆதிதாளம்

பல்லவி

          சுய அதிகாரா, சுந்தரக் குமாரா!

          சொந்த உலகந்தனைத் துறந்த மரி மைந்தனான   - சுய

சரணங்கள்

1.         அகிலத்தை ஒரு சொல்லால் அமைத்தனையே,

            அதையொரு பம்பரம் போலிசைத்தனையே,

            துகில்போலா காயமதை லகுவாய்ச் சமைத்ததிலே

            சோதி பல மாதிரியாய்த் தூக்கி அங்கிலங்க வைத்த - சுய

2.         கரை மத கற்ற குளம் புவியிலுண்டோ?

            கடலுக்கவன் சொல்லயன்றிக் கரைகளுண்டோ?

            திரைதிரையாகச்சலம் மலைபோல் குவிழ்ந்தெழுந்தும்

            சேதமின்றிப் பூதலத்தை மாதயவாய்ப் பாதுகாக்கும் - சுய

3.         நரர் பலர் கூடியொரு மனைமுடிக்க

            நாளெல்லாம் உழைத்திட்டாலும் நாள் பிடிக்குமே;

            மரமுயிர் தாது இன்னும் வான்புவி அனைத்தையும் ஓர்

            வார்த்தையால் க்ஷணப்பொழுதில் நேர்த்தியாய் 

                                                          உண்டாக்கி வைத்த - சுய

4.         பாவமனுவோர் முகத்தைப் பார்த்தாயே,

            பாவச்சுமை தோள் சுமந்து தீர்த்தாயே;

            சுவாமியுனைப் பற்றும் தேவ தாசருக்கிரங்கவேண்டும்,

            தஞ்சம் தஞ்சம் ஓடிவந்தோம், கெஞ்சமனு கேட்டருள் 

                                                                                    வாய் - சுய

- யோவான் பால்மர்